نقاط ماشه ای معمولاً به عنوان نقاط بیش از حد تحریک پذیر موجود در عضله اسکلتی تعریف می شوند. این نقاط که به عنوان گره های عضلانی نیز شناخته می شوند، مانند گره های محکمی هستند که در ماهیچه های اسکلتی قرار گرفته اند که هنگام لمس یا فشار، احساس حساسیت، انقباض یا پریدن ایجاد می کنند. ماهیچه های مربوط به وضعیت بدن بیشترین تاثیر را از نقاط ماشه ای می گیرند. این نقطه های حساس ممکن است به طور فعال در عضله آسیب دیده ایجاد شوند یا نقاط حساس دیگری در بدن در جای دیگر ایجاد کنند. نقاط ماشه ای معمولاً می توانند به دو شکل فعال و نهفته رخ دهند. نقاط ماشه ای فعال آنهایی هستند که فوراً باعث ایجاد احساس ناراحتی شدید می شوند و به محض تشکیل می توان آنها را تشخیص داد. در حالیکه نقاط ماشه ای پنهان در ابتدا خود را نشان نمی دهند و با افزایش سن و سایر عوامل ایجاد کننده بدتر می شوند. با ما تا انتهای مقاله همراه باشید تا بیشتر در مورد درمان نقاط ماشه ایی یا تریگر پوینت و علائم آن بدانید.
علائم نقاط ماشه ایی
درد مشخص ترین علامت نقطه ماشه ای است. این بدان معناست که نقاط ماشه ای معمولا درد خود را به سمت دیگری ارسال می کنند. به طور کلی، یک نقطه ماشه مانند یک “توده” سخت، گره یا نوار در عضله است. در اینجا، مهم‌ترین علائم و نشانه‌های وجود نقاط ماشه‌ای را فهرست می‌کنیم:
- سفتی و سختی
- ضعف عضلانی
- تعریق موضعی
- اشک چشم
- ترشح زیاد بزاق
- تعادل ضعیف
- سرگیجه
- مور مور شدن
- آبریزش بینی
- سردرد
- گرفتگی عضلات
در برخی موارد، نقاط ماشه ای نیز می توانند به صورت سردرد تنشی، وزوز گوش، درد مفصل گیجگاهی فکی، کاهش دامنه حرکتی در پاها و کمردرد ظاهر شوند.
عوامل ایجاد کننده
نقاط ماشه ای اغلب به دلیل آسیب های عضلانی، کشیدگی ها و ضربه ایجاد می شوند. علاوه بر این، عدم تعادل ساختاری، مکانیک نامناسب بدن، تغذیه نامناسب و استرس نیز از عوامل اصلی تشدید کننده هستند. هنگامی که فیبرهای عضلانی، فاسیا، رباط ها یا تاندون ها به دلیل هر یک از دلایل ذکر شده در بالا ضعیف، کشیده یا ملتهب می شوند، پارگی های ریزی در بافت نرم مرتبط ایجاد می شود. هنگامی که بهبود این بافت شروع می شود، منقبض می شود، پیچ خورده و گره می خورد. این الیاف گره خورده، خون تازه مورد نیاز سلول های عضلانی را بیشتر محدود می کند. فیبر عضلانی نیز اغلب کوتاه می شود تا از آسیب بیشتر محافظت کند. این به نوبه خود می تواند منجر به از دست دادن دامنه حرکتی مفصل شود. در اکثر مواقع، چنین صدمات و فرآیندهایی در نهایت منجر به ایجاد نقاط ماشه ای در این عضلات و ساختارهای مرتبط می شود.
تشخیص نقاط ماشه ایی
نقاط ماشه ای در آزمایشات آزمایشگاهی پزشکی یا تصویربرداری نشان داده نمی شوند. با این حال آنها به راحتی با بررسی عضله به دنبال موارد زیر تشخیص داده می شوند:
- نوارهای عضلانی سفت
- توده حساس که به درد هنگام فشار اشاره دارد
- (گاهی) با فشار دادن نقطه ماشه، عضله منقبض می شود (“علامت پرش”)
روش های درمانی نقاط ماشه ایی
یک سری روش های درمانی برای درمان نقاط ماشه ای وجود دارد.
رایج ترین روشی که برای این منظور اتخاذ می شود، ماساژ درمانی است. در این روش فشرده سازی استاتیک به صورت متناوب در ناحیه آسیب دیده اعمال می شود و به صورت پمپاژ به منظور دفع سموم و آرام کردن اعصاب تسکین می یابد.
علاوه بر این، رژیم غذایی غنی از آنتی اکسیدان ها نیز به عنوان بخشی از برنامه درمانی برای تسکین درد ناشی از نقاط ماشه ای توصیه می شود.
سایر گزینه های درمانی موجود برای این منظور شامل لرزش مکانیکی، اولتراسوند پالسی، تحریک الکتریکی، فشرده سازی ایسکمیک، سوزن خشک و تکنیک های کششی است. در نهایت، تزریق نقطه ماشه ای نیز اغلب برای تسکین فوری درد متوسل می شود، به خصوص زمانی که اکثر روش های دیگر نتوانسته اند نتیجه مطلوب را ایجاد کنند.
یافتن بهترین درمان نقطه ماشه ای
تعداد زیادی کارآزمایی بالینی برای درمان نقطه ماشه ای انجام شده است. ما نتایج این موارد را در زیر خلاصه کرده ایم. با این حال:
از آنجا که محققان معمولاً فقط علائم را اندازه‌گیری می‌کنند تا حذف نقطه ماشه، آزمایش‌ها فقط کاربرد محدودی دارند. به همین دلیل ما باید ببینیم که نقاط ماشه ای چیست و چگونه ایجاد می شود و چه درمان هایی برای بهبود نقطه ماشه ای به شما کمک می کند.
همانطور که دیدیم نقاط ماشه ای ترکیبی از اسپاسم عضلانی، سفتی، کاهش جریان خون و تجمع مواد زائد هستند که همگی یکدیگر را تشدید می کنند و یک حلقه بازخورد مثبت را تشکیل می دهند. هدف از درمان های نقطه ماشه ای کاهش یا توقف آن چرخه است. این را می توان در هر قسمت از حلقه انجام داد. به همین دلیل است که ما درمان‌های مختلف نقطه ماشه‌ای داریم. به طور کلی می توان گفت که نقاط ماشه ای ریشه دار و سرسخت هستند.
تمام اطلاعات علمی و تجربیات بالینی به ما می گوید که نقاط ماشه ای به آرامی در طول زمان ایجاد می شوند و بسیار ریشه دار می شوند. بنابراین هر کاربرد درمانی فقط می تواند حلقه را اندکی کاهش دهد. اگر درمان به طور مداوم تکرار شود، حلقه به کاهش خود ادامه خواهد داد، اما البته اگر درمان پس از پایان آسیب نقاط ماشه ای متوقف شود، به تدریج دوباره توسعه یافته و دوباره تشدید می شوند.
