عضله‌های چهار سر ران به گروه بزرگی از عضله‌های ران گفته می‌شود که از جلوی ران به زانو می‌رود. این عضله‌های قوی در کنار یکدیگر خم شدن یا بالا رفتن مفصل ران و صاف شدن زانو را تسهیل می‌کنند.

عارضه‌های ناشی از ضعیف بودن عضله‌های چهار سر ران

افرادی که عضله‌های چهار سر ضعیف دارند، غالباً از ناراحتی‌های زانو نیز رنج می‌برند. شایع‌ترین مشکلات نشأت گرفته از ضعف عضله‌های چهار سر ران عبارت است از:

• سندرم استرس پاتلوفمورال
• سندرم سایش نوار ایلیوتیبیال (زانوی دوندگان)
• تاندونیت (التهاب تاندون) کشکک زانو یا تاندینوز
• تحلیل رفتن تاندون‌های زانو
• ساییدگی منیسک زانو

حرکات ورزشی عضله‌های چهارسر ران

انجام حرکت‌های تقویتی و کششی عضله‌های چهار سر برای جلوگیری از ابتلا به عارضه‌های فوق ضروری است.

پیاده‌روی و گرم کردن

پیاده‌روی کردن در صورت دردناک یا خشک بودن زانو چندان ایده مناسبی به نظر نمی‌رسد، اما در واقع یکی از بهترین تمرین‌های عضله‌های چهار سر است که درد مفصل را کاهش می‌دهد، عضله‌های پا را قوی می‌کند و انعطاف‌پذیری را افزایش می‌دهد.

قوس کوتاه عضله‌های چهارسر

حرکت قوس کوتاه عضله‌های چهارسر روشی مناسب برای تمرین متمرکز انقباضی عضله‌های چهار سر است. مراحل انجام این حرکت به شرح زیر است:

به پشت دراز بکشید و یک قوطی قهوه کوچک یا حوله لوله شده را تکیه‌گاه زانو کنید.

زانوی خمیده را به آهستگی کاملاً صاف کنید.

عضله چهارسر را منقبض کنید و آن را 5 ثانیه در این حالت نگه دارید.

پا را به آهستگی پایین بیاورید.

سر خوردن روی دیوار

صاف پشت به دیوار بایستید و پاها را به عرض شانه باز کنید. زانوها را به آهستگی خم کنید و همزمان تا 5 بشمارید و پشت بدن را روی دیوار تا جایی بلغزانید که زانوها با زاویه 45 درجه خم شود. 5 ثانیه در این حالت بمانید.

کشش ترمینال زانو

کشش ترمینال زانو روشی ساده و موثر برای تقویت عضله‌های چهارسر در حالت ایستاده است. این حرکت تمرینی کاربردی است، چون عضله‌های چهارسر در حین انجام آن وزن بدن را تحمل می‌کند.

برای انجام این حرکت کششی به نوار مقاومتی نیاز دارید. مراحل انجام این تمرین به شرح زیر است:

نوار مقاومتی را دور شیء ثابت و پایداری در ارتفاعی ببندید که بتوایند آن را دور زانو بیاندازید.

پایی را که می‌خواهید تمرین دهید داخل حلقه ایجاد شده بگذارید.

رو به تکیه‌گاه بایستید، نوار مقاومتی را دور زانو بیاندازید و زانو را اندکی خم کنید.

زانو را به آرامی صاف کنید و فشار را به نوار منتقل کنید. نوار مقاومتی باید تا حدی مانع صاف کردن زانو شود.

پس از صاف کردن زانو و فشار آوردن به نوار، 3 ثانیه در این حالت بمانید.

به آرامی زانو را مجدداً اندکی خم کنید.

کشش عضله همسترینگ

تمرین‌های کششی یا افزایش دامنه حرکتی عضله‌ها را فعال نگه می‌دارد. برای انجام حرکت دراز بکشید، ملحفه را دور پای راست بیاندازید و پا را با گرفتن از دو سر آن بالا بیاورید و بکشید. 20 ثانیه در این حالت بمانید. حرکت را دو بار تکرار کنید و سپس پاها را جابجا کنید.

کشش ساق پا

برای حفظ تعادل از صندلی بگیرید. پای راست را خم کنید و پای چپ را یک قدم عقب بگذارید و به آهستگی آن را صاف کنید. پاشنه چپ را به کف زمین فشار دهید تا کشش را در پای پشتی احساس کنید. برای بیشتر شدن کشش به جلو خم شوید و پای راست را بیشتر خم کنید. نگذارید زانوی راست از پنجه‌ها جلو بزند. 20 ثانیه در این حالت بمانید. حرکت را دو بار تکرار کنید و سپس جای پاها را عوض کنید.

بالا بردن پا به صورت صاف

برای انجام این حرکت تقویتی روی زمین دراز بکشید و آرنج‌ها را تکیه‌گاه بدن کنید. زانوی چپ را خم کنید و کف پا را روی زمین نگه دارید. پای راست را به صورت صاف به گونه‌ای بالا بیاورید که نوک پنجه رو به بالا باشد. عضله‌های ران پای راست را منقبض کنید. عضله‌های ران، و نه کمر، را به آهستگی و ملایمت برای بالا آوردن پا به کار بگیرید. پا را 5 ثانیه بالا نگه دارید. پا را در حالتی که ران هنوز منقبض است به آرامی پایین بیاورید.

مارش مفصل ران در حالت نشسته

صاف روی صندلی بنشینید. پنجه پای چپ را روی زمین نگه دارید و پاشنه را بالا ببرید. کف پای راست را از روی زمین بلند کنید و زانو را خمیده نگه دارید. پای راست را 5 ثانیه در هوا نگه دارید. پا را به آرامی پایین بیاورید. حرکت را 10 بار تکرار کنید. استراحت کنید و حرکت را 10 بار دیگر تکرار کنید. سپس پاها را جابجا کنید.

فشار دادن بالش

این حرکت عضله‌های داخلی پاها را، که زانوها را نگه می‌دارد، تقویت می‌کند. به پشت دراز بکشید، هر دو زانو را خم کنید. بالشی را بین زانوها بگذارید. زانوها را به هم فشار دهید و بالش را بین آنها بفشارید. 5 ثانیه در این حالت بمانید. استراحت کنید. حرکت را 10بار تکرار کنید. استراحت کنید و سپس حرکت را یک نوبت 10 دفعه‌ای دیگر انجام دهید.

بالا بردن پاشنه

برای حفظ تعادل از پشتی صندلی بگیرید. صاف بایستید، پاشنه‌ها را از روی زمین بلند کنید و وزن را روی پنجه‌های هر دو پا بیاندازید. 5 ثانیه در این حالت بمانید. هر دو پاشنه را به آرامی پایین بیاورید. حرکت را 10 بار تکرار کنید. استراحت کنید. 10 بار دیگر این حرکت را تکرار کنید.

بالا بردن رو به پهلوی پا

برای حفظ تعادل از پشت صندلی بگیرید. وزن را روی پای چپ بیاندازید. پای راست را رو به کنار و بیرون بالا ببرید. پای راست را صاف نگه دارید و عضله‌های بیرونی پا را منقبض کنید. قوز نکنید. پای راست را پایین بیاورید و شل کنید. این حرکت را 10 بار تکرار کنید. استراحت کنید. حرکت را 10 بار دیگر تکرار کنید و سپس پاها را جابجا کنید.

بالا رفتن از پله

این حرکت پاها را برای بالا و پایین رفتن از پله‌ها قوی‌تر می‌کند. روبروی پله محکمی بایستید، هر دو پا را روی زمین بگذارید. ابتدا پای چپ و سپس پای راست را روی پله بگذارید، بالای پله صاف بایستید و کف هر دو پا را صاف روی پله بگذارید. حال به ترتیب برعکس، یعنی اول پای راست و بعد پای چپ، از پله پایین بیایید.

چسبندگی عصب دست یا به عبارت صحیح تر تنگ شدن کانال عصب دست یا سندرم کانال کارپ که در آن انگشتان شست و اشاره و میانی دچار درد و گزگز و بیحسی میشوند بیشتر در خانمهای خانه دار مشاهده می شود و عمدتا ناشی از کارهای زیاد و تکراری خانه است. همچنین در مردان و زنان شاغل که کارهای زیاد و تکراری (مثلا کار با کی بورد یا ماوس به مدت طولانی) با دست انجام می دهند نیز ایجاد می شود. به همین دلیل در این مقاله قصد داریم درباره درمان سندرم تونل کارپ مطالبی را ارائه نماییم پس در ادامه با ما همراه باشید.

کانال کارپ چیست؟

همانطور که می دانید عصب اصلی دست در مچ دست از کانال یا تونلی به نام کانال کارپ می گذرد سپس در کف دست و انگشتان منشعب شده و عصب دهی می کند .

علائم سندرم تونل کارپ

• درد، گزگز و مورمور شدن
• بی حسی و سنگین شدن دست و انگشتان
• همچنین این علائم با کارکردن بدتر می شود و در شب نیز تشدید می یابد به طوری که درد و بی حسی دست ممکن است چندین بار بیمار را از خواب بیدار کند.
• علاوه بر آن هنگام رانندگی یا نگه داشتن فنجان ممکن است درد بدتر شود.

علت بروز سندرم تونل کارپ

• ابتلا به این سندرم معمولا در خانمها خیلی بیشتر است که علت آن انجام کارهای تکراری خانه مثل دستمال کشیدن، جارو کردن و شستن ظرف می باشد. کارهایی مانند خیاطی و بافتنی هم ازعلل شایع سندرم تونل کارپ است.
• کارهای اداری مثل کار طولانی مدت با کیبورد و موس
• انجام کارهای صنعتی مثل مونتاژ کاری و مکانیکی نیز از شایع ترین علل آن در آقایان می باشد.

تشخیص سندرم تونل کارپ

تشخیص سندرم تونل کارپ بالینی است و تست EMG یا همان نوار عصب و عضله آن را تآیید می کند.

راه های پیشگیری از سندرم تونل کارپ

در صورتی که در معرض ابتلا به سندرم تونل کارپ قرار دارید بهتر است برای جلوگیری از  ابتلا به آن موارد زیر را مورد توجه قرار دهید:

• سعی کنید آرام تر با دستانتان کار کنید. مثلا هگام تایپ کردن، دستانتان را به شدت و فشار بر روی صفحه کیبورد حرکت ندهید و تا جای امکان با ملایمت بیشتری نسبت به آنها رفتار کنید.
• بهتر است هنگام کار کردن با رستان بین کار به آنها استراحت دهید. مثلا در صورتی که با دستگاه های ویبره کار می کنید که نیروی زیادی لازم دارند سعی کنید هر 1 ساعت حداقل به مدت 10 دقیقه به آنها استراحت دهید، دستانتان را خم و راست کنید.

درمان سندرم تونل کارپ

در حالت کلی درمان سندرم تونل کارپ با توج به میزان شدت آن تعیین می شود. درمان این سندرم در موارد خفیف و متوسط غیر جراحی و استراحت می باشد ولی در موارد شدید که به درمان های غیر جراحی جواب داده نشود درمان آن جراحی و آزاد کردن عصب است. نکته بسیار مهم در درمان سندرم تونل کارپ این است که تزریق کورتون به داخل عصب یا در داخل تونل کارپ اکیدآ ممنوع می باشد و ممکن باعث آسیب دائمی به عصب شود.

به‌ دلیل سبک زندگی امروزی، عارضه بیرون زدگی دیسک روز به ‌روز در حال افزایش است و دانشمندان و پزشکان همواره به دنبال آن هستند که روش‌های کم تهاجمی‌تر را تا حد امکان با عمل جراحی باز جایگزین کنند. درمان دیسک کمر به روش لیزر یکی از راه حل های موفق در این زمینه بوده است. این جراحی به صورت جدی از سال ۲۰۰۰ در کشورهای پیشرفته، مانند آمریکا باب شده است و به جای برخی از جراحی‌های باز ستون فقرات کاربرد دارد. جراحی لیزر دیسک کمر برای اولین بار در جنوب کشور توسط دکتر سید حسین عصایی در بیمارستان مسلمین شیراز انجام شد. از آنجایی که اغلب افراد آشنایی کامل با لیزر دیسک کمر یا جراحی لیزر ستون فقرات یا PLDD ندارند، سوالات زیادی در خصوص این روش درمانی برای آنها ایجاد شده است که سعی داریم پاسخ چندی از آن ها را در این گفتار با شما به اشتراک بگذاریم.

چه افرادی کاندیدای انجام عمل دیسک لیزر کمر یا PLDD هستند؟

• کسانی که دچار فتق دیسک یا بیرون زدگی دیسک هستند.
• کسانی که دردهای رادیکولار یا دردهای ارجاعی از سمت کمر به سمت پا دارند.
• همچنین در افرادی که دردهایشان طی ۶ هفته گذشته به درمان‌های دارویی هیچ پاسخ مثبتی نداده است.

چه کسانی کاندیدای مناسبی برای انجام PLDD نیستند؟

این روش درمانی محدویدت‌هایی دارد، گاهی برخی به دلیل شرایطی که دارند قادر به انجام عمل جراحی نیستند:

• افرادی که دچار تنگی کانال نخاعی هستند.
• کسانی که دچار مشکلات فاست یا مفاصل بین ستون فقرات هستند.
• کسانی که سابقه جراحی در همان سطح از ستون فقرات را داشته باشند.
• افرادی که دچار دفورمیتی یا بدشکلی‌های ستون فقرات هستند. بد شکلی‌های ستون فقرات می‌تواند به‌صورت مادرزادی یا به واسطه لیز خوردن مهره‌ها روی یکدیگر اتفاق بیفتد.
• خانم‌هایی که باردارند.
• افرادی که مشکل طناب نخاعی داشته باشند.

پروسه انجام لیزر یا PLDD چگونه است؟

شروع این عمل با بی‌حس کردن موضعی عضله‌های بدن بیمار است. انرژی و حرارت بالایی از طریق سوزن به مرکز دیسک بیرون زده وارد می‌شود. انجام این پروسه باعث کاهش حجم و قطر در قسمت بیرون زده دیسک می‌شود. با انجام این روش درمانی فشار از روی عصب برداشته می‌شود، خونرسانی نیز بهتر خواهد شد. باید به این‌ نکته توجه کرد که تمامی عمل‌های دیسک کمر با لیزر مشابه هم نیستند. تفاوت این عمل ها در انتخاب کردن مدل و نوع لیزری است ‌که ‌برای استفاده در تصویر برداری حین عمل جراحی به کار می رود.

آیا لیزر دیسک کمر عوارضی دارد؟

حداکثر عارضه‌ای که از PLDD از سوی بیماران گزارش شده، حدود ۱ درصد است. در صورتی که توسط پزشک متبحر و متخصص انجام گیرد، عارضه‌های احتمالی به‌صورت کوتاه مدت و موقتی است.

مزایای عمل دیسک کمر با لیزر (PLDD)

از مزایای مهمی که می‌توان در رابطه با این عمل در نظر گرفت این است که لیزر دیسک هم مانند آندوسکوپی دیسک کمر، نسبت به روش‌های قدیمی کم تهاجمی‌تر است. در واقع این عمل به‌ صورت سرپایی و با استفاده از بی حسی موضعی انجام می‌گیرد. به طبع هرچه اقدامات تهاجمی کمتری طی عمل انجام شود، دوره نقاهت بیمار کمتر خواهد بود.

از آنجایی که عمل لیزری دیسک کمر به صورت بسته انجام می‌گیرد، قطعا از مزایای بیشتری نسبت به روش‌های باز و تهاجمی دارد که این موارد به شرح زیر است:

• دوره نقاهت کوتاه‌تر
• عدم نیاز به بستری شدن
• عدم نیاز به بیهوشی عمومی
• عدم برش در طی درمان
• هزینه کمتر نسبت به جراحی باز
• بدون بخیه و ایجاد زخم

دیسک کمر از لحاظ ساختمانی مانند یک چرخ اتومبیل است. برای اینکه ما بتوانیم حرکات مختلف را در طول زندگی خود انجام دهیم ستون مهره های ما به صورت یکپارچه درست نشده است بلکه به صورت قطعاتی درست شده است که مثل دانه های تسبیح به هم متصل شده اند. این قطعات استخوانی را تنه مهره می نامند و قسمتهایی که این استخوان ها را به هم متصل می کنند دیسک نامیده می شوند. همانطور که می دانیم چرخ اتومبیل دارای یک لاستیک خارجی است که معمولاً جنس سفت تری دارد و تایر نامیده می شود. در داخل آن یک لاستیک نرم تر وجود دارد که تیوپ نامیده می شود. دیسک کمر هم از دو قسمت درست شده است: یک بخش داخلی نرم که حالت ژلاتینی دارد و یک حلقه بیرونی سخت. ضعیف شدن یا صدمه دیدن می‌تواند باعث بیرون زدن قسمت داخلی دیسک از حلقه بیرونی شود. این وضعیت، لغزش، فتق یا پرولاپس دیسک نیز نامیده می‌شود که سبب بروز احساس درد و ناراحتی شدیدی در ناحیه آسیب‌دیده می‌شود.

کار دیسک کمر چیست ؟

· باعث می شود که ما به جلو و عقب و چپ و راست بتوانیم خم شویم و بچرخیم. از لحاظ کاربری، دیسک یک بلبرینگ زنده است.

· مانند کمک فنر ضربه های وارد شده به ستون فقرات را می گیرد ، بنابرین ما یکنواخت راه می رویم.

· هنگام بلند کردن اجسام سنگین ، به دیسک که ساختمانی قابل فشرده شدن هست فشار وارد می شود ، در نتیجه مهره ها که قابل فشرده شدن نیستند از شکستگی محافظت می شوند.

· هر دیسک مانند اهرم های کوچکی در حرکات ستون فقرات عمل می کند و باعث می شود که ما بتوانیم اجسام سنگین را بلند کنیم.

علت دیسک کمر

دیسک کمر اغلب در نتیجه فرسودگی و ساییدگی طبیعی ستون فقرات که ناشی از افزایش سن است اتفاق می‌افتد. به این پروسه تحلیل رفتن یا دژنراسیون دیسک (Disk degeneration) می‌گویند. به ‌طور کلی دیسک‌ها در کودکان و افراد جوان دارای محتوای آب بسیار بالایی هستند. هر چه سن بالاتر می‌رود، محتوای آب موجود در دیسک‌ها کاهش پیدا می‌کند و دیسک‌ها خاصیت انعطاف‌پذیری کمتری خواهند داشت. در این شرایط دیسک کمر شروع به منقبض و جمع‌شدن می‌کنند و فضای بین مهره‌ها نیز باریک و کوچک‌تر می‌شود. این پروسه پیری طبیعی، باعث می‌شود که دیسک‌ها در معرض بیرون زدن قرار داشته باشند. گاهی یک اتفاق ساده مانند زمین‌خوردن یا تصادف نیز می‌تواند باعث بروز دیسک کمر شود.

علاوه بر این اگر برای بلندکردن اجسام سنگین، به‌جای پاها از عضلات ناحیه کمر استفاده کنید، این وضعیت می‌تواند سبب بروز دیسک کمر شود. چرخیدن هنگام بلندکردن اجسام سنگین نیز می‌تواند کمر را آسیب‌پذیرتر کند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

· درد ناشی از فتق دیسک کمر، در زندگی روزمره تان (همچون سر کار رفتن) تداخل ایجاد می‌کند.

· علائمتان بعد از ۴ الی ۶ هفته بهبود پیدا نمی‌کنند.

· علائمتان با گذر زمان تشدید می‌شوند.

· برای ایستادن یا راه‌رفتن مشکل دارید.

نقاط ماشه ای معمولاً به عنوان نقاط بیش از حد تحریک پذیر موجود در عضله اسکلتی تعریف می شوند. این نقاط که به عنوان گره های عضلانی نیز شناخته می شوند، مانند گره های محکمی هستند که در ماهیچه های اسکلتی قرار گرفته اند که هنگام لمس یا فشار، احساس حساسیت، انقباض یا پریدن ایجاد می کنند. ماهیچه های مربوط به وضعیت بدن بیشترین تاثیر را از نقاط ماشه ای می گیرند. این نقطه های حساس ممکن است به طور فعال در عضله آسیب دیده ایجاد شوند یا نقاط حساس دیگری در بدن در جای دیگر ایجاد کنند. نقاط ماشه ای معمولاً می توانند به دو شکل فعال و نهفته رخ دهند. نقاط ماشه ای فعال آنهایی هستند که فوراً باعث ایجاد احساس ناراحتی شدید می شوند و به محض تشکیل می توان آنها را تشخیص داد. در حالیکه نقاط ماشه ای پنهان در ابتدا خود را نشان نمی دهند و با افزایش سن و سایر عوامل ایجاد کننده بدتر می شوند. با ما تا انتهای مقاله همراه باشید تا بیشتر در مورد درمان نقاط ماشه ایی یا تریگر پوینت و علائم آن بدانید.

علائم نقاط ماشه ایی

درد مشخص ترین علامت نقطه ماشه ای است. این بدان معناست که نقاط ماشه ای معمولا درد خود را به سمت دیگری ارسال می کنند. به طور کلی، یک نقطه ماشه مانند یک “توده” سخت، گره یا نوار در عضله است. در اینجا، مهم‌ترین علائم و نشانه‌های وجود نقاط ماشه‌ای را فهرست می‌کنیم:

• سفتی و سختی
• ضعف عضلانی
• تعریق موضعی
• اشک چشم
• ترشح زیاد بزاق
• تعادل ضعیف
• سرگیجه
• مور مور شدن
• آبریزش بینی
• سردرد
• گرفتگی عضلات

در برخی موارد، نقاط ماشه ای نیز می توانند به صورت سردرد تنشی، وزوز گوش، درد مفصل گیجگاهی فکی، کاهش دامنه حرکتی در پاها و کمردرد ظاهر شوند.

عوامل ایجاد کننده

نقاط ماشه ای اغلب به دلیل آسیب های عضلانی، کشیدگی ها و ضربه ایجاد می شوند. علاوه بر این، عدم تعادل ساختاری، مکانیک نامناسب بدن، تغذیه نامناسب و استرس نیز از عوامل اصلی تشدید کننده هستند. هنگامی که فیبرهای عضلانی، فاسیا، رباط ها یا تاندون ها به دلیل هر یک از دلایل ذکر شده در بالا ضعیف، کشیده یا ملتهب می شوند، پارگی های ریزی در بافت نرم مرتبط ایجاد می شود. هنگامی که بهبود این بافت شروع می شود، منقبض می شود، پیچ خورده و گره می خورد. این الیاف گره خورده، خون تازه مورد نیاز سلول های عضلانی را بیشتر محدود می کند. فیبر عضلانی نیز اغلب کوتاه می شود تا از آسیب بیشتر محافظت کند. این به نوبه خود می تواند منجر به از دست دادن دامنه حرکتی مفصل شود. در اکثر مواقع، چنین صدمات و فرآیندهایی در نهایت منجر به ایجاد نقاط ماشه ای در این عضلات و ساختارهای مرتبط می شود.

تشخیص نقاط ماشه ایی

نقاط ماشه ای در آزمایشات آزمایشگاهی پزشکی یا تصویربرداری نشان داده نمی شوند. با این حال آنها به راحتی با بررسی عضله به دنبال موارد زیر تشخیص داده می شوند:

• نوارهای عضلانی سفت
• توده حساس که به درد هنگام فشار اشاره دارد
• (گاهی) با فشار دادن نقطه ماشه، عضله منقبض می شود (“علامت پرش”)

روش های درمانی نقاط ماشه ایی

یک سری روش های درمانی برای درمان نقاط ماشه ای وجود دارد.

رایج ترین روشی که برای این منظور اتخاذ می شود، ماساژ درمانی است. در این روش فشرده سازی استاتیک به صورت متناوب در ناحیه آسیب دیده اعمال می شود و به صورت پمپاژ به منظور دفع سموم و آرام کردن اعصاب تسکین می یابد.

علاوه بر این، رژیم غذایی غنی از آنتی اکسیدان ها نیز به عنوان بخشی از برنامه درمانی برای تسکین درد ناشی از نقاط ماشه ای توصیه می شود.

سایر گزینه های درمانی موجود برای این منظور شامل لرزش مکانیکی، اولتراسوند پالسی، تحریک الکتریکی، فشرده سازی ایسکمیک، سوزن خشک و تکنیک های کششی است. در نهایت، تزریق نقطه ماشه ای نیز اغلب برای تسکین فوری درد متوسل می شود، به خصوص زمانی که اکثر روش های دیگر نتوانسته اند نتیجه مطلوب را ایجاد کنند.

یافتن بهترین درمان نقطه ماشه ای

تعداد زیادی کارآزمایی بالینی برای درمان نقطه ماشه ای انجام شده است. ما نتایج این موارد را در زیر خلاصه کرده ایم. با این حال:

از آنجا که محققان معمولاً فقط علائم را اندازه‌گیری می‌کنند تا حذف نقطه ماشه، آزمایش‌ها فقط کاربرد محدودی دارند. به همین دلیل ما باید ببینیم که نقاط ماشه ای چیست و چگونه ایجاد می شود و چه درمان هایی برای بهبود نقطه ماشه ای به شما کمک می کند.

همانطور که دیدیم نقاط ماشه ای ترکیبی از اسپاسم عضلانی، سفتی، کاهش جریان خون و تجمع مواد زائد هستند که همگی یکدیگر را تشدید می کنند و یک حلقه بازخورد مثبت را تشکیل می دهند. هدف از درمان های نقطه ماشه ای کاهش یا توقف آن چرخه است. این را می توان در هر قسمت از حلقه انجام داد. به همین دلیل است که ما درمان‌های مختلف نقطه ماشه‌ای داریم. به طور کلی می توان گفت که نقاط ماشه ای ریشه دار و سرسخت هستند.

تمام اطلاعات علمی و تجربیات بالینی به ما می گوید که نقاط ماشه ای به آرامی در طول زمان ایجاد می شوند و بسیار ریشه دار می شوند. بنابراین هر کاربرد درمانی فقط می تواند حلقه را اندکی کاهش دهد. اگر درمان به طور مداوم تکرار شود، حلقه به کاهش خود ادامه خواهد داد، اما البته اگر درمان پس از پایان آسیب نقاط ماشه ای متوقف شود، به تدریج دوباره توسعه یافته و دوباره تشدید می شوند.